ဧရာ၀တီကိုခ်စ္ပါတယ္ . . . . . ဒါေပမယ့္ . . . .

Tuesday, April 08, 2014

ျမစ္ဆံုေရကာတာစီမံကိန္းကို ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာအစိုးရနဲ႔ တ႐ုတ္ကုမၸဏီ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ႔ၾကၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ ခဲ႔ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစီမံကိန္းဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕မိခင္ ျမစ္မင္း ဧရာ၀တီကို တိမ္ေကာပ်က္စီးေစမယ့္အျပင္ အနီးအနားက ေဒသခံရြာေတြ ကိုပါ ေရလႊမ္းမိုးခံရမွာ ျဖစ္လို႔ ေဒသခံမ်ားသာမက ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက ဆႏၵျပကန္႔ကြက ္ခ႔ဲၾကတာ အားလံုးအသိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။။   

ျပည္သူေတြက ဒီလိုမ်ိဳး ၀ိုင္း၀န္းဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကလို႔လည္း ဦးသိန္းစိန္အစိုးရက "ျပည္သူလူထုဆႏၵ" ေၾကာင့္ဆိုၿပီး လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာ လမွာ  ျမစ္ဆံုေရကာတာစီမံကိန္းကို ဆိုင္းငံ့လိုက္ေၾကာင္း ေၾက ညာ ခဲ့ရပါတယ္။

လက္ရွိအစိုးရအေနျဖင္႔ ဆိုင္ငံ႔ထားတဲ့ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို ၂၀၁၃ ႏွစ္ အကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ CPI ကုမၸဏီက ေဒသခံမ်ားႏွင္႔ ညႈိႏႈိင္းၿပီး ျပန္စမည္လို႔ သတင္းေတြထြက္ေပၚလာတာေၾကာင့္ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို မေမ႔မေလ်ာ႔ေစဖု႔ိ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပပြဲေတြ ျပဳလုပ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စီစဥ္ခဲ႔ပါတယ္။

ဒီလမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ား အဖြဲ႔ကေန ဦးေဆာင္ၿပီး ျမစ္ဆံု အထိ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ စီစဥ္ခဲ႔ၾကၿပီး ယခုလမ္း ေလွ်ာက္ပြဲမွသည္ ဧရာ၀တီျမစ္ဆံုဆည္ တည္ေဆာက္ေရးစီမံကိန္း အၿပီးအပိုင္ ရပ္ဆိုင္းသြားမည္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြျဖင္႔ အဖြဲ႔အစည္း အားလံုးကို ပါ၀င္ခြင္႔ျပဳခဲ့ပါတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လိုအပ္တဲ႔ က်န္းမာေရး၊ စားေရး၊ ေသာက္ေရးေတြ စီစဥ္ႏိုင္ေရး အတြက္လည္း ရန္ပံုေငြစုေဆာင္း တာေတြ၊ အလွဴခံတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကရ ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လမ္းေလွ်ာက္မယ့္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕၊ရြာေတြမွာလည္း ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြျ ပဳလုပ္ဖို႔၊ ျမစ္ဆံုကိုျပည္သူေတြ ေမ႔ေလ်ာ႔မသြားေစဖို႔ ႏႈိးေဆာ္ေရးအတြက္လည္း အစီစဥ္ေတြ ေရးဆြဲခဲ့ၾကပါတယ္။

အားလံုးစီစဥ္ၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔က လူအင္အား ၁၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကေနၿပီး မတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ စထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ က်န္းမာေရး၊ စားေရး၊ ေသာက္ေရး၊ တစ္ျခားလိုအပ္မယ့္ ပစၥည္းပစၥယေတြ တင္ဖို႔နဲ႔ လမ္းမွာနာမက်န္းျဖစ္မယ့္သူေတြအတြက္ ကားႏွစ္စီးကိုလည္း အရန္ သင့္ငွားလာခဲ့ၾကပါတယ္။  မတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တို႔အဖြဲ႔ ျပည္ၿမိဳ႕ကိုေရာက္ရွိၿပီး ပဲခူးတိုင္း၊  ျပည္ျမိဳ႕က နိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား ကလဲ ၀င္ေရာက္လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ( ျမစ္ဆံုဆည္စီမံကိန္း  အျပီး ရပ္ ၊ ဧရာ၀တီကို ဖ်က္ဆီးသူ  ဒို႔ရန္သူ ၊ ဧရာ၀တီကို ကယ္တင္ေရး  ဒို႔အေရး) ဆိုတဲ႔ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြနဲ႔ ဆႏၵ ထုတ္ေဖာ္ခဲ႔ပါတယ္ ။

အဲ့ဒီကေနတစ္ဆင္႔ ေအာင္လံၿမိဳ႕၊ မေကြးၿမိဳ႕ေတြကို ျဖတ္ေလွ်ာက္လာၿပီးခ်ိန္၊ မေကြးၿမိဳ႕ အထြက္ မွာေတာ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သံုးစြဲခဲ႔တဲ့ ေငြေၾကးေတြကို စာရင္းရွင္းဖို႔၊ ရထားတဲ့ ရန္ပံုေငြအသံုးစာရင္းေတြ ရွင္းလင္းဖို႔ လုပ္ရာမွာေတာ့ ဘယ္လိုမွ ယံုၾကည္ႏိုင္ဖြယ္ရာမရွိတဲ့ စာရင္းေတြကို ေတြ႔ရပါေတာ့တယ္။ အေသးစိတ္ကို ျပန္ေရးျပဖို႔ကိုေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။

နာမည္ႀကီးလိုသူေတြ၊ ေငြေၾကးေမွ်ာ္ကိုးသူေတြရဲ႕ ေပၚပင္လိုက္ ပါ၀င္မႈေၾကာင့္လည္း ျမစ္ဆံု အေရာက္ လမ္းလွ်ာက္ဆႏၵျပမယ္ဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ပ်က္စီးလာခဲ့ပါတယ္။ ၿမိဳ႕အ၀င္၊ ၿမိဳ႕အထြက္ေတြမွာ၊ သတင္းေထာက္ေတြေရွ႕ မွာေတာ့ ေရွ႕ ဆံုးကေန ဗီႏိုင္းကိုင္၊ စာတမ္းကိုင္ၿပီး သူ႔ထက္ငါ ေရွ႕ေရာက္ေအာင္ လမ္းေလွ်ာက္ျပၾကေပမယ့္၊ သူတို႔ ကြယ္ရာအေရာက္မွာေတာ႔ လမ္းမေလွ်ာက္ေတာ႔ဘဲ ခရီးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ကားနဲ႔၊ ဆုိင္ကယ္ေတြနဲ႔သာ သြားလာတဲ႔သူေတြ မ်ားမ်ားလာပါတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ မွာ ျပည္သူေတြ ဆီက အလွဴေငြေတြက် လက္ခံၿပီး ျပည္သူမ်က္ႏွာကိုမွမေထာက္ ကိုယ္ထင္ရာကိုယ္လုပ္ေနၾကတာကိုၾကည့္ၿပီး ဒီလမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵေဖာ္ထုတ္မႈ ခရီးစဥ္ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ စတင္လႈပ္ရွားခဲ့သူတစ္ဦးအေနနဲ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္လာရတယ္။။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အစပ်ိဳးခဲ႔တဲ့ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ လမ္းေလွ်ာက္ပြဲႀကီး ဟာ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ ျဖစ္ေလ႔ျဖစ္ထရွိတဲ့ ေငြေၾကးအရႈပ္ အရွင္းေတြ၊ အေခ်ာင္ခို သမားေတြ၊ နာမည္ႀကီးခ်င္သူေတြ ေပၚထြက္လာတာကို စိတ္မေကာင္းႀကီးစြာ ျမင္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ ဒီလို ဖ႐ိုဖရဲ အလဲလဲအကြဲကြဲနဲ႔ သူတစ္လူ၊ငါတစ္မင္း သြားေတာ့မယ့္အစား ဒီအဖြဲ႔ကေနႏႈတ္ထြက္ဖို႔ကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ေရြးခ်ယ္ လိုက္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္တဲ့ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးကို ကၽြန္ေတာ့္အသက္ေလာက္ခ်စ္ပါတယ္။ ဒီ့အတြက္လည္း မိခင္ဧရာ၀တီကို ကယ္တင္ႏိုင္ဖို႔ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ဖို႔ စတင္စီစဥ္သူေတြထဲမွာ အားက်ိဳးမာန္တက္ပါ၀င္ခဲ့၊ အပင္ပန္းခံခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဧရာ၀တီကို နာမည္ခံၿပီး ခုတုံးလုပ္မွာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့လိပ္ျပာမလံုတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာနဲ႔ ဒီအဖြဲ႔ကေန လမ္းခြဲခဲ့ရပါတယ္။ ဒဏ္ရာေတြျပည့္ ေနတဲ့ ျမစ္မင္းဧရာ၀တီကို ထပ္ၿပီး နာမည္မဖ်က္ၾက  ပါနဲ႔ေတာ့လို႔ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ။

လမ္းေလွ်ာက္အဖြဲ႔မွႏႈတ္ထြက္ခဲ့သူတစ္ဦး
credit to : Thurain aung