ယခုလမွစၿပီး ထုိင္းကုန္သြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ျမ၀တီမွ မဲေဆာက္ဘက္သုိ႔ ျမန္မာဆန္ တင္သြင္္းခြင့္ ျပဳလုိက္သျဖင့္ ယခင္ကဲ့သုိ႔ ညဘက္ ဆန္မ်ား ခုိးသြင္းရန္ မလုိေတာ့ဟု ျမန္မာ ဆန္ကုန္သည္ မ်ားက ေျပာသည္။
ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ တာ့ခ္ခ႐ုိင္အတြင္း ျမန္မာဆန္တန္ခ်ိန္ (၂၃,၀၀၀) ကုိ တင္သြင္းခြင့္ ျပဳလုိက္သျဖင့္ ျမန္မာဆန္ မ်ား မဲေဆာက္သုိ႔ တရက္ျခား တင္သြင္းလ်က္ရိွသည္။
ျမန္မာဆန္ ဇီယာရွယ္ အမ်ိဳးအစားကုိ ထုိင္းကုန္သည္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာကုန္သည္မ်ားသည္ ယခင္က ညဘက္တြင္ တရားမ၀င္ ခုိးသြင္း ေနရေသာ္လည္း ထုိင္းဘက္မွ သတ္မွတ္ခ်က္ျဖင့္ တရား၀င္ တင္သြင္းခြင့္ ျပဳလုိက္သည့္ အတြက္ ႏွစ္ဘက္ ကုန္သည္မ်ား ပုိမို အက်ိဳး ရရိွၾကသည္ဟု ကုန္သည္မ်ားက ေျပာသည္။
ထုိင္းဆန္ကုန္သည္မ်ားသည္ ဇီယာဆန္ကုိ တင္သြင္းရာတြင္ ျမန္မာတံဆိပ္ပါ အိတ္ခြံ မ်ားေနရာတြင္ ထုိင္းအိတ္ခြံ မ်ားျဖင့္ အစားထုိးၿပီး ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္းႏွင့္ ဆန္လုံေလာက္မႈ မရိွသည့္ ႏုိင္ငံငယ္မ်ားသုိ႕ တဆင့္ျပန္လည္ ေရာင္းခ်ၾကသည္ဟု ၎လုပ္ငန္းတြင္ လုပ္ကုိင္ေနသည့္ ျမန္မာ မန္ေနဂ်ာတဦးက ေျပာသည္။
ျမန္မာဆန္ကုန္သည္တဦး၏ အဆုိအရ “ဆန္တတန္ကုိ အခုေငြေစ်းနဲ႔ ဆုိရင္ မဲေဆာက္ဘက္ပုိ႔တာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ (၂၈၀) အမ်ားဆုံးပဲ၊ ဒီထက္ ပုိမရဘူး။ ကီလုိ (၅၀) ၀င္ ဆန္တအိတ္ကုိ ထုိင္းဘတ္ေငြ (၅၀၀) ေက်ာ္ပဲ ရိွတယ္။ ဒီဆန္ေတြကုိ အိတ္ခြံေျပာင္းၿပီး သူတုိ႔လက္ကား ျပန္ျဖန္႔တာ တအိတ္ ဘတ္ (၇၀၀) ေလာက္ရိွတယ္။ မဲေဆာက္ဘက္မွာ ဆုိရင္ ဆုိင္ေပၚတင္ေရာင္းတာ တအိတ္ ဘတ္ (၈၀၀) ေလာက္ရိွတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထုိင္းေတြက ျမန္မာဆန္ကုိ ၀ယ္တာပါ။ အဓိက ဇီယာရွယ္ကုိ ပုိ၀ယ္ၾကတယ္္” ဟု ေျပာသည္။
ထုိင္းဆန္အေရာင္းဆုိင္မွ ျမန္မာ၀န္ထမ္းတဦးက “ျမန္မာ ဇီယာဆန္ရွယ္က ထုိင္းဆန္နီးပါး ေကာင္းေတာ့ ထုိင္းေတြက အိတ္ခြံေျပာင္းၿပီး ေဒသ တြင္းမွာရိွတဲ့ စက္႐ုံ အလုပ္႐ုံေတြနဲ႔ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြကုိ တဆင့္ျပန္ ေရာင္းတယ္။ မဲေဆာက္အပါအ၀င္ တာ့ခ္ခ႐ုိင္ တခုတည္းမွာပဲ ျမန္မာဆန္က တန္ခ်ိန္ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေရာင္းရတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာအလုပ္သမားအေရးေဆာင္ရြက္ေနသည့္ အစုိးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔စည္းမ်ား၏ မွတ္တမ္းမ်ား အရ မဲေဆာက္ ေဒသအတြင္း အလုပ္႐ုံ စက္႐ုံေပါင္း (၂၀၀) ခန္႔ရိွၿပီး ျမန္မာအလုပ္သမား (၁) သိန္းခန္႔ အလုပ္လုပ္ကုိင္ လွ်က္ရိွကာ မဲေဆာက္ အပါအ၀င္ တာ့ခ္ခ႐ိုင္ တခုလုံးတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမား (၃) သိန္းခန္႔ရိွသည္ဟု သိရိွရသည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ထုိင္းဘက္သုိ႔ တင္သြင္းသည့္ ျမန္မာဆန္ႏွင့္ အျခား ျမန္မာ စားေသာက္ကုန္ မ်ားကုိ အဓိက စားသုံးသည့္ ေစ်းကြက္ႀကီးတခု ျဖစ္သည္ဟု မဲေဆာက္ေစ်းတြင္ ျမန္မာ စားေသာက္ကုန္မ်ား ေရာင္းခ်သည့္ ႏုိင္စုုံခ်ိဳင္းက ေျပာသည္။
တရား၀င္ဆန္တင္သြင္းခြင့္ျပဳေသာ္လည္း အျမတ္အစြန္း ပုိမုိရရိွရန္အတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ထက္ ပုိမုိတင္သြင္းေန ၾကရသည္ဟု ျမန္မာ ကုန္သည္ တဦးကလည္း ေျပာသည္။
၎က “ဒီအခြင့္အေရးက ကုန္သည္ေတြအတြက္ မုိးရြာတုန္း ေရခံပဲ။ လက္ရိွေပါက္ေစ်းကုိ ထိုင္းက ပုိ႔သမွ် အကုန္ယူတယ္။ အရင္လုိ ခုိ္းသယ္စရာ မလုိေတာ့ဘူး။ အခြန္အေကာက္ ကေတာ့ ႏွစ္ဘက္စလုံး ေပးရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီနည္းက အလုပ္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ ဘက္ကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲ။ အိတ္ (၁၀၀) အခြန္ေဆာင္ရင္ ေနာက္ထပ္ အိတ္ (၁၀၀) ကုိ အခြန္လြတ္ ျဖစ္ေအာင္ ညိႇရတာေတြ ရိွတယ္။ ဒါကေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာ မဆုိ ရိွတဲ့ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာကုန္သည္ႀကီးတဦး၏ အဆုိအရ “ႏုိင္ငံျခားကုိ ဆန္အိပ္စ္ပုိ႔ လုပ္ေတာ့ အစုိးရက သူ႔နဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီး သူ႔ကုိ ေထာက္ခံတဲ့ ကုမၸဏီႀကီးေတြ ကုိပဲ ခြင့္ျပဳတယ္။ က်န္တဲ့လုပ္ငန္းရွင္ အငယ္ေလးေတြက်ေတာ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ၿပီး ႏွိပ္ကြပ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ နယ္စပ္ကုိ ဆန္အပါအ၀င္ လယ္ယာထြက္ကုန္၊ ေရထြက္ကုန္၊ သစ္ေတာထြက္ကုန္နဲ႔ အျခား ထြက္ကုန္ေတြက နယ္စပ္ကေန အခုလုိ တင္ပုိ႔ေတာ့ တဖက္၀ယ္လက္ရဲ႕ ေစ်းႏွိမ္တာကုိ အၿမဲတမ္းပဲ ခံေနရတယ္။ ဒါဟာ စနစ္မက်တဲ့ နယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ အစုိးရရဲ႕ မူ၀ါဒေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာဆန္သည္ ႏုိင္ငံတကာရိွ ဆန္တင္ပုိ႔သည့္ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ အရည္ အေသြးပုိင္းႏွင့္ ထုတ္လုပ္မႈ ပုိင္းတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ျခင္း မရိွေသးဘဲ ေစ်းႏူန္းျဖင့္သာ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနရသည္။
Ref: ေခတ္ၿပိဳင္
ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ တာ့ခ္ခ႐ုိင္အတြင္း ျမန္မာဆန္တန္ခ်ိန္ (၂၃,၀၀၀) ကုိ တင္သြင္းခြင့္ ျပဳလုိက္သျဖင့္ ျမန္မာဆန္ မ်ား မဲေဆာက္သုိ႔ တရက္ျခား တင္သြင္းလ်က္ရိွသည္။
ျမန္မာဆန္ ဇီယာရွယ္ အမ်ိဳးအစားကုိ ထုိင္းကုန္သည္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာကုန္သည္မ်ားသည္ ယခင္က ညဘက္တြင္ တရားမ၀င္ ခုိးသြင္း ေနရေသာ္လည္း ထုိင္းဘက္မွ သတ္မွတ္ခ်က္ျဖင့္ တရား၀င္ တင္သြင္းခြင့္ ျပဳလုိက္သည့္ အတြက္ ႏွစ္ဘက္ ကုန္သည္မ်ား ပုိမို အက်ိဳး ရရိွၾကသည္ဟု ကုန္သည္မ်ားက ေျပာသည္။
ထုိင္းဆန္ကုန္သည္မ်ားသည္ ဇီယာဆန္ကုိ တင္သြင္းရာတြင္ ျမန္မာတံဆိပ္ပါ အိတ္ခြံ မ်ားေနရာတြင္ ထုိင္းအိတ္ခြံ မ်ားျဖင့္ အစားထုိးၿပီး ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္းႏွင့္ ဆန္လုံေလာက္မႈ မရိွသည့္ ႏုိင္ငံငယ္မ်ားသုိ႕ တဆင့္ျပန္လည္ ေရာင္းခ်ၾကသည္ဟု ၎လုပ္ငန္းတြင္ လုပ္ကုိင္ေနသည့္ ျမန္မာ မန္ေနဂ်ာတဦးက ေျပာသည္။
ျမန္မာဆန္ကုန္သည္တဦး၏ အဆုိအရ “ဆန္တတန္ကုိ အခုေငြေစ်းနဲ႔ ဆုိရင္ မဲေဆာက္ဘက္ပုိ႔တာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ (၂၈၀) အမ်ားဆုံးပဲ၊ ဒီထက္ ပုိမရဘူး။ ကီလုိ (၅၀) ၀င္ ဆန္တအိတ္ကုိ ထုိင္းဘတ္ေငြ (၅၀၀) ေက်ာ္ပဲ ရိွတယ္။ ဒီဆန္ေတြကုိ အိတ္ခြံေျပာင္းၿပီး သူတုိ႔လက္ကား ျပန္ျဖန္႔တာ တအိတ္ ဘတ္ (၇၀၀) ေလာက္ရိွတယ္။ မဲေဆာက္ဘက္မွာ ဆုိရင္ ဆုိင္ေပၚတင္ေရာင္းတာ တအိတ္ ဘတ္ (၈၀၀) ေလာက္ရိွတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထုိင္းေတြက ျမန္မာဆန္ကုိ ၀ယ္တာပါ။ အဓိက ဇီယာရွယ္ကုိ ပုိ၀ယ္ၾကတယ္္” ဟု ေျပာသည္။
ထုိင္းဆန္အေရာင္းဆုိင္မွ ျမန္မာ၀န္ထမ္းတဦးက “ျမန္မာ ဇီယာဆန္ရွယ္က ထုိင္းဆန္နီးပါး ေကာင္းေတာ့ ထုိင္းေတြက အိတ္ခြံေျပာင္းၿပီး ေဒသ တြင္းမွာရိွတဲ့ စက္႐ုံ အလုပ္႐ုံေတြနဲ႔ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတြကုိ တဆင့္ျပန္ ေရာင္းတယ္။ မဲေဆာက္အပါအ၀င္ တာ့ခ္ခ႐ုိင္ တခုတည္းမွာပဲ ျမန္မာဆန္က တန္ခ်ိန္ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေရာင္းရတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာအလုပ္သမားအေရးေဆာင္ရြက္ေနသည့္ အစုိးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔စည္းမ်ား၏ မွတ္တမ္းမ်ား အရ မဲေဆာက္ ေဒသအတြင္း အလုပ္႐ုံ စက္႐ုံေပါင္း (၂၀၀) ခန္႔ရိွၿပီး ျမန္မာအလုပ္သမား (၁) သိန္းခန္႔ အလုပ္လုပ္ကုိင္ လွ်က္ရိွကာ မဲေဆာက္ အပါအ၀င္ တာ့ခ္ခ႐ိုင္ တခုလုံးတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမား (၃) သိန္းခန္႔ရိွသည္ဟု သိရိွရသည္။
ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ထုိင္းဘက္သုိ႔ တင္သြင္းသည့္ ျမန္မာဆန္ႏွင့္ အျခား ျမန္မာ စားေသာက္ကုန္ မ်ားကုိ အဓိက စားသုံးသည့္ ေစ်းကြက္ႀကီးတခု ျဖစ္သည္ဟု မဲေဆာက္ေစ်းတြင္ ျမန္မာ စားေသာက္ကုန္မ်ား ေရာင္းခ်သည့္ ႏုိင္စုုံခ်ိဳင္းက ေျပာသည္။
တရား၀င္ဆန္တင္သြင္းခြင့္ျပဳေသာ္လည္း အျမတ္အစြန္း ပုိမုိရရိွရန္အတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ထက္ ပုိမုိတင္သြင္းေန ၾကရသည္ဟု ျမန္မာ ကုန္သည္ တဦးကလည္း ေျပာသည္။
၎က “ဒီအခြင့္အေရးက ကုန္သည္ေတြအတြက္ မုိးရြာတုန္း ေရခံပဲ။ လက္ရိွေပါက္ေစ်းကုိ ထိုင္းက ပုိ႔သမွ် အကုန္ယူတယ္။ အရင္လုိ ခုိ္းသယ္စရာ မလုိေတာ့ဘူး။ အခြန္အေကာက္ ကေတာ့ ႏွစ္ဘက္စလုံး ေပးရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီနည္းက အလုပ္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ ဘက္ကေတာ့ သိတဲ့အတုိင္းပဲ။ အိတ္ (၁၀၀) အခြန္ေဆာင္ရင္ ေနာက္ထပ္ အိတ္ (၁၀၀) ကုိ အခြန္လြတ္ ျဖစ္ေအာင္ ညိႇရတာေတြ ရိွတယ္။ ဒါကေတာ့ ဘယ္ေနရာမွာ မဆုိ ရိွတဲ့ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာကုန္သည္ႀကီးတဦး၏ အဆုိအရ “ႏုိင္ငံျခားကုိ ဆန္အိပ္စ္ပုိ႔ လုပ္ေတာ့ အစုိးရက သူ႔နဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီး သူ႔ကုိ ေထာက္ခံတဲ့ ကုမၸဏီႀကီးေတြ ကုိပဲ ခြင့္ျပဳတယ္။ က်န္တဲ့လုပ္ငန္းရွင္ အငယ္ေလးေတြက်ေတာ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ၿပီး ႏွိပ္ကြပ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ နယ္စပ္ကုိ ဆန္အပါအ၀င္ လယ္ယာထြက္ကုန္၊ ေရထြက္ကုန္၊ သစ္ေတာထြက္ကုန္နဲ႔ အျခား ထြက္ကုန္ေတြက နယ္စပ္ကေန အခုလုိ တင္ပုိ႔ေတာ့ တဖက္၀ယ္လက္ရဲ႕ ေစ်းႏွိမ္တာကုိ အၿမဲတမ္းပဲ ခံေနရတယ္။ ဒါဟာ စနစ္မက်တဲ့ နယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ အစုိးရရဲ႕ မူ၀ါဒေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာဆန္သည္ ႏုိင္ငံတကာရိွ ဆန္တင္ပုိ႔သည့္ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ အရည္ အေသြးပုိင္းႏွင့္ ထုတ္လုပ္မႈ ပုိင္းတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ျခင္း မရိွေသးဘဲ ေစ်းႏူန္းျဖင့္သာ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနရသည္။
Ref: ေခတ္ၿပိဳင္
No comments:
Post a Comment