Friday, 14 June 2013
ယခုစာစုမွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေမလ၂၅ရက္ ထုတ္ The Economist မဂၢဇင္း၏ Special Report မွ ေဆာ င္းပါးတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာသိ မဂၢဇင္းႀကီး တစ္ေစာင္၏ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အနာဂတ္ႏွင့္ ပတ္ သက္ေသာ သေဘာထားအျမင္ျဖစ္၍ ဦးေႏွာက္မုန္ တုိင္းဆင္ႏုိင္ရန္ မူလအာေဘာ္မပ်က္၊ ဘာသာျပန္
ဆုိ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။ လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ ငံေရးေ နျပည္ေတာ္တြင္ အသစ္ထြက္ေပၚလာေသာ ပါလီ မန္မ်ားမွာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ေ သာ ျပဳျပ င္ ေျပာင္းလဲမႈ မ်ားအေနႏွင့္ ယခင္အစိုးရ အကန္႔ အသတ္ႏွင့္သာရွိေသာ ရည္မွန္း ခ်က္ျဖစ္သည့္ “စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမို ကေရစီ”ဆိုသည္ထက္ အဆမ်ားစြာ ပိုခရီးေရာက္ေန ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာေဖာ္ျပေနသည္သို႔ ရွိပါသည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ပထမဆုံး လႊတ္ေတာ္အ စည္းအေ၀း မ်ား စတင္စဥ္ကမူ အေျခအေနမွာ ယခုလို မဟုတ္ေသး။ အျငင္းပြားဖြယ္ ၂၀၁၀ ျပ ည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြမွ အႏုိင္ရလာၾကေသာာအမတ္မ်ား၊ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ တပ္မေတာ္အ စုအဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ပဲြထြက္လာခဲ့ေသာ လႊတ္ေတာ္မ်ားမွာ မူလရည္မွန္းထားသည့္အတုိင္း ရာဘာတံဆိပ္တုံး အင္စတီက်ဴးရွင္းထက္ ပိုလိမ့္ မည္ဟု ထင္မထားခဲ့ၾကပါ။ သို႔ႏွင့္တုိင္ တက္ႂကြထက္ သန္ေသာေအာက္ လႊတ္ေတာ္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ (ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒) သူရဦးေရႊမန္း ၏ ေခါင္းေဆာင္ မႈႏွင့္အတူ လႊတ္ေတာ္မ်ားမွာအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အသက္ ၀င္လာသည္။ သမၼတကိုပင္ မေၾကာက္ မရံြ႕စိန္ေခၚသည္မ်ား ရွိလာသည္။ (အမွန္စင္စစ္ ဦးေရႊမန္းကိုယ္တုိင္သည္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ယခင္တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္က နံပါတ္သုံးေခါင္း ေဆာင္ ျဖစ္ ခဲ့သည္။)
အျခားအတုိက္အခံပါတီမ်ား မွ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားလုိပင္ လူနည္းစုလူမ်ဳိးစုပါတီမ်ား မွာ လည္း ေမွ်ာ္ လင့္သည္ထက္ ပိုလႈပ္ရွားခြင့္ရလာေသာ လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရးကို သိမွတ္လက္ခံႀကိဳဆို ၾကသည္မ်ားရွိပါသည္။ “ရခုိင္အမ်ဳိးသားမ်ား ဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးပါတီ”(RNDP)မွ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးဦးလွေစာက ယခုလိုေျပာသည္။ “ပါလီမန္ရဲ႕ ကနဦး ရက္ေတြတုန္းကေတာ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္တို႔၊ ဓနခဲြေ၀ျဖန္ ႔ျဖဴးမႈတို႔လုိ ကိစၥမ်ဳိးေတြေျပာလို႔ မရခဲ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အခုေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းေဆြးေႏြးလို႔ရေနပါၿပီ။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တိုးတက္မႈမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ခ်မ္း သာ ပါတယ္”
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြျဖင့္တက္လာေသာ အင္န္အယ္လ္ဒီပါတီမွ ၀ါရင့္လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္းထိန္ကလည္း “အခုဆိုရင္ ပါလီမန္ဟာ တကယ့္ကို အသက္၀င္လာၿပီဗ်”ဟု ဆုိသည္။ေျပာရလွ်င္ ပါတီ၀င္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားသည္ပင္ ပုံမွန္ဥပေဒျပဳေရးေဆြး ေႏြးပဲြမ်ားတြင္ တက္တက္ႂကြႂကြပါ၀င္လ်က္ရွိေနၾကသည္။ တပ္မေတာ္၏ သေဘာထားႏွင့္ သီးျခားကင္းလြတ္စြာ၎တုိ႔၏ အရည္အေသြး၊ အေတြးအျမင္မ်ားအလုိက္ ဥပေဒအဆိုျပဳခ်က္မ်ားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆြးေႏြး ဆုံးျဖတ္ေန ၾက သည္။ ျပည္သူလူထု၏ ေရြးခ်ယ္မႈသည္ကား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ပင္ ျဖစ္ေနဆဲပင္။ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ကား သံသယျဖစ္စရာ မရိွပါေခ်။
ယခုအခါ လာဘ္ျမင္ေသာ ႏုိင္ငံေရးပဲ့ကိုင္တစ္ဦးဟုဆိုၾကရမည့္ ဦးေရႊမန္းအေနႏွင့္ ၂၀၁၅ တြင္ သမၼတျဖစ္လာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိေကာင္း ရွိႏုိင္ပါသည္။ လာမည့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပဖုိ႔ရွိသည္။ ဦးေရႊမန္းမွာ သူ႔ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းစဥ္ေရွ႕ ဆက္ႏုိင္ေရးအတြက္ ပါလီမန္ကို “ယာဥ္” တစ္ခုအျဖစ္အသုံးျပဳေနသည့္ သေဘာရွိသည္။ ကိစၥေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာဆိုလွ်င္ သမၼတအဖဲြ႕မွ တင္သြင္းလာေသာ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားကိုပင္ ဦးေရႊမန္း ဦးေဆာင္ေသာ ပါလီမန္က ျဖတ္ေတာက္ ျပင္ဆင္ သည္ မ်ားရွိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိစနစ္အရ သမၼတကို ပါလီမန္အမတ္မ်ားက ေရြးခ်ယ္ၾကရပါသည္။
ယခုဆုိလွ်င္ ဦးေရႊမန္းမွာ လူသိမ်ား အထင္ရွားဆုံးပါလီမန္အမတ္ျဖစ္သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ခုိင္ခုိင္မာမာ မဟာမိတ္ဖဲြ႕ထားႏုိင္သည္။ ထိုမွ်မက သူ၏စိတ္အားထက္သန္မႈႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ အျမင္မ်ားကို လက္ခံ နားေထာင္ ႏုိင္စြမ္း၊ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးႏုိင္စြမ္းမ်ားေၾကာင့္ အတိုက္အခံပါလီမန္ အမတ္မ်ား၏ ေလးစားမႈကိုပင္ ရေနသည္။ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ အတုိက္အခံပါတီမ်ားၾကား သေဘာကဲြလဲြ မႈမ်ားကို ေပါင္းကူးတံတားခင္းေပးႏုိင္ေလာက္သူျဖစ္ေန၍လည္း အေပး အယူ ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းမႈ မ်ားျဖင့္ ဦးေရႊမန္းကို သမၼတေလာင္းအျဖစ္ လ်ာထားလာႏုိင္စရာရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ သမၼတ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ လူထုဆႏၵကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈမ်ဳိး မလုပ္လွ်င္ က်န္အလားအလာမွာ ပို၍ပင္ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
လူထုေခါင္းေဆာင္မွႏုိင္ငံေတာ္သမၼတသို႔ လူထု၏ ေရြးခ်ယ္မႈသည္ကားအျငင္းပြားဖြယ္ရာမရွိေလာက္ေ အာင္ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သာ ျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္ သူမ၏ ပါတီအင္န္အယ္လ္ဒီတို႔မွာ ျမန္ မာ့ဒီမိုကေရစီအဖြင့္တြင္ အက်ဳိးအမ်ားဆုံးရေနသည္မွာ အထင္အရွားပင္ျဖစ္ သည္။ သူမႏွင့္သမၼတဦး သိန္းစိန္တုိ႔၏ ပုဂိၢဳလ္ေရးအဆင္ေျပမႈ၊ မၾကာေသးမီကမွ ပို၍သိသာထင္ရွားလာေသာ သူမႏွင့္ ဦးေရႊမန္း တို႔ၾကား ပုိမိုနီးစပ္လာမႈမ်ားမွာဒီမိုကေရစီျဖစ္စဥ္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေရြ႕ႏုိင္ေရးအတြက္ဆုံခ်က္ အက် ဆုံးျဖစ္ေနသည္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အကူအညီကို ရယူႏုိင္ရန္ ဦးသိန္း စိန္က အတုံ႔အလွည့္အေနျဖင့္ အင္န္အယ္လ္ဒီတရား၀င္ပါတီျဖစ္ေစေရးအတြက္ အဟန္႔အတားအေမွာင့္ ပေယာဂမ်ားကို ဖယ္ရွားေပးခဲ့သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီတြင္က်င္းပမည့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြကိုလည္း လြတ္ လပ္ၿပီး တရားမွ်တမႈရွိေစရမည္ဟု အာမခံခ်က္ေပး ခဲ့သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီမွာ အဆို ပါၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ပထမဆုံး လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာေရြးေကာက္ပဲြျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဆုိခဲ့ပါ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြအေျဖမွာ “ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ အိုက္ကြန္” အေနႏွင့္ ဆယ္စုအခ်ဳိ႕ၾကာ ၎အေပၚ သိကၡာခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသည့္တုိင္ လူထုအေပၚ စဲြေဆာင္ႏုိင္စြမ္း အနည္း ငယ္မွ် ေလ်ာ့ပါးမသြားေၾကာင္း လွစ္ျပလုိက္ သည့္ သာဓကပင္ျဖစ္သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီက အမတ္ေနရာ ၄၄ ေနရာ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ရာ ၄၃ ေနရာ အႏုိင္ရခဲ့သည္။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရခဲ့ သည္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ယူ အက္စ္ဒီပီ အေနႏွင့္ကား မ႐ႈမလွပင္ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။ လႊမ္းမိုးထားေသာ အစိုးရ ၀န္ထမ္း အမ်ားစုရွိရာ ေနျပည္ေတာ္မဲဆႏၵနယ္ေလးခုမွာပင္ အႏုိင္မရခဲ့ပါ။
အင္န္အယ္လ္ဒီကို ေထာက္ခံခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ မဲေပးခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။ အခိုင္ အမာက်က် ဆိုရလွ်င္မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မဲေပးၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ျပည္သူ လူထု၏ အျမင္တြင္ သူမမွာ မိသားစုဘ၀ႏွင့္ လြတ္လပ္မႈကို တုိင္းျပည္အတြက္ စေတးခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ ဤစြန္႔လႊတ္မႈအတြက္ လူထုက သူမကို အသည္းၾကားမွ မဲျပားမ်ားျဖင့္ ေထာက္ခံခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုထက္ သူမမွာ၊ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏုိင္ငံကို အုတ္ျမစ္ ခ်ေပးခဲ့သူ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီး လည္း ျဖစ္ေလ ရာတပ္မေတာ္ထဲမွပင္သူမကိုလုိလားသူေတြ မနည္းမေနာ ရွိေနသည္။
ေျပာရလွ်င္ အာရွႏုိင္ငံေရးမွာ မင္းဆက္သေဘာႏွင့္လည္း ကင္းတတ္ေသးသည္မဟုတ္ရာ သူမ၏ မိဘမ်ဳိး႐ိုးကိုယ္တုိင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၿပိဳင္ဘက္မ်ားထက္ ႏွာတစ္ဖ်ားမက အဆမ်ားစြာ ကြာေစသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဓာတ္ပုံဆိုလွ်င္ လူထုအခ်စ္ေတာ္ သူမဖခင္ႀကီး၏ စစ္၀တ္စုံအက်ဖိုး႐ိုးဖားရားႀကီး ၀တ္ထားေသာ ဓာတ္ပုံႏွင့္ ယွဥ္တဲြ ခ်ိတ္ဆဲြေလ့ရွိၾကသည္။ ဤဓာတ္ပုံ ကို ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္ လန္ဒန္သြားစဥ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က ႐ုိက္ကူးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အသက္(၂)ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးငယ္မွ်သာ ရွိပါေသးသည္။ ထိုႏွစ္မွာပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ ႏုိင္ငံေရး ၿပိဳင္ဘက္မ်ား၏ လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္မႈ ခံခဲ့ရသည္။
မည္သို႔ပင္ရွိေစ ၂၀၁၂ ၾကား ျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီလုံး၀ဥႆံုေအာင္ပဲြဆင္ႏုိင္ခဲ့သည္မွာ ထူးျခား လွေသာ အလွည့္အေျပာင္းဟု ဆုိရပါလိမ့္မည္။အေၾကာင္းမူ ယခင္တပ္မေတာ္ အစုိးရလက္ ထက္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ေလာက္ပင္အင္န္အယ္လ္ဒီမွာဘာတစ္ခုမွ လႈပ္ရွားလို႔မရေအာင္ အတားအဆီးခံခဲ့ရ သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္ အားလုံးေလာက္မွာလည္း အက်ဥ္းေထာင္ထဲေရာက္ခဲ့ရသည္။ အခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားႏွင့္ ခ်ီၿပီးအက်ဥ္းစံ ျဖစ္ခဲ့ရ သည္။ အက်ဥ္းက်ခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္လုံး သီးျခား ခဲြၿပီးတုိက္ပိတ္ခံခဲ့ရသည္မ်ားပင္ရွိသည္။
သုိ႔ႏွင့္တုိင္ သူတို႔ထဲမွ အမ်ားစုမွာ တစ္ခါက ရန္သူေဟာင္းမ်ားအေပၚ ေျပာစမွတ္ျပဳေလာက္ေအာင္ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ခဲ့ ၾကပါ သည္။ ယခုအခါ ပါလီမန္အမတ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ယခင္ရန္ဘက္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ လက္တဲြအလုပ္လုပ္ေနၾကၿပီျဖစ္ေသာ ဦး၀င္းထိန္ဆိုလွ်င္ အႏွစ္ ၂၀ မွ်နံရံတံတုိင္းမ်ားၾကား တြင္ ေနခဲ့ရ သူျဖစ္သည္။“ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ပီပီ၊ ေဒါသေတြအာဃာတေတြကို ရင္ထဲမွာ မထားေတာ့ပါ။ လက္စားေခ်ဖုိ႔ အေတြးဆို၍လည္း စိတ္ထဲမွာမရွိပါ”ဟု သူကဆုိပါ သည္။ သူ႔စကား “ေဒါသဆိုတာ မီးလိုပဲေလ။ ေလာင္ၿမိဳက္တတ္တာေပါ့။ ပူေလာင္တာေပါ့”
စည္းကမ္းတက် ပါတီတစ္ရပ္ အၿမဲတမ္းျဖစ္ေစေရး အတြက္ ယခုအခါ အင္န္အယ္လ္ဒီမွာ ယ ခင္ေျမ ေအာက္အတုိက္ အခံလႈပ္ရွားမႈအျဖစ္မွ အစိုးရဖဲြ႕ႏုိင္ေလာက္သည့္ ပါတီတစ္ရပ္ျဖစ္ လာေစ ရန္ ေျပာင္းလဲ တည္ေဆာက္လ်က္ရွိေနသည္။ ၿပီး ခဲ့ေသာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ အေတြ႕အႀကံဳအရဆို လွ်င္ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ က်င့္သုံးေနေသာ “မဲအမ်ားဆုံး ရသူအႏုိင္ရ”ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ (First-post -the-post) အရ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီ ေအးေအးသက္သာ အႏုိင္ရဖို႔မ်ားပါလိမ့္ မည္။ လက္ရွိအာဏာရ ယူအက္စ္ဒီပီပါတီအေနႏွင့္မူ အမတ္တစ္ေနရာရဖို႔ပင္ ခက္ခဲေကာင္းခက္ခဲႏုိင္ သည္။
အင္န္အယ္လ္ဒီအေနႏွင့္ ၿပီးခဲ့ေသာ မတ္လက ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျပည္လုံးကၽြတ္ကြန္ဂရက္ႀကီးကို က်င္းပခဲ့ ပါသည္။ ပါတီ၏ အင္အားကို စနစ္တက်စုစည္းႏုိင္ရန္ႏွင့္ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား လွယ္ေလာင္းမ်ား ေရြးခ်ယ္ ရာတြင္ ထိေရာက္ထက္ျမက္ေသာ လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္လာေစရန္ ရည္ရြယ္က်င္း ပခဲ့ေသာ ကြန္ဂရက္ျဖစ္သည္။ သို႔တေစ အင္န္အယ္လ္ဒီကြန္ ဂရက္မွာ အျပည့္အ၀ ေအာင္ျမင္သည္ ဟူ၍ကား မဆိုႏုိင္ပါ။ ယခင္က မရွိခဲ့ဖူးေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အေပၚ ေ၀ဖန္မႈမ်ားပင္ ရွိ သေလာက္ရွိ လာသည္။ အထူးသျဖင့္ သူမ၏ေအာ္တိုကရက္စတုိင္ ေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္ေသြးသစ္မ်ား၊ အုိင္ဒီယာသစ္မ်ားကို လက္ခံဖုိ႔ စိတ္အားထက္သန္မႈမရွိစသျဖင့္ ေ၀ဖန္ၾကသည္။
ဤသုိ႔ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကသူမ်ားအနက္တစ္ေယာက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္နီးနီးကပ္ကပ္ အလုပ္လုပ္ ခဲ့ဖူးေသာေဒၚခင္ေလး ျဖစ္သည္။ ၎က ပါတီတြင္းအေျခ အေနကို ယခုလိုညည္းညည္း ညဴညဴေျပာျပ သည္။ “ေဒၚစုက တစ္ခုခုေျပာ လုိက္ရင္ အဲဒါေပၚလစီပဲ။ အုိင္ဒီယာသစ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ တကယ့္ အစစ္အမွန္ ဒီဘိတ္လုပ္ ႏုိင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းက မရွိ သေလာက္ ကို နည္းတယ္။ တစ္ခါတေလ ကၽြန္မ တို႔က ေဒၚစုကိုေ၀ဖန္မိရင္ ပါတီအေပၚသစၥာမရွိဘူး။ အေျပာခံရတယ္”
အင္န္အယ္လ္ဒီကို က်ယ္ျပန္႔ေသာ အေျခခံေပၚမွာ စုစည္းညီၫြတ္ေသာပါတီတစ္ရပ္ အျဖစ္ေျပာင္းလဲႏုိင္ဖို ႔လိုပါသည္။ သေဘာကဲြလဲြမႈမ်ား မျဖစ္ေစဘဲ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံျခားေရးႏွင့္ နယ္ပယ္တုိင္းတြင္ ခုိင္ မာေသာေပၚ လစီမ်ား ခ်မွတ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖို႔ လိုသည္။ ဤအရာမ်ားကို ေဆာင္ ရြက္ႏုိင္ရန္အခ်ိန္အ မ်ားႀကီး ရွိေတာ့သည္လည္း မဟုတ္။ ၂ ႏွစ္မွ်သာ က်န္ေတာ့သည္။ ဤလုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားသည္ပင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခါင္းေဆာင္မႈအတြက္ စမ္းသပ္မႈတစ္ခု ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။
အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ အေပးအယူ
အကယ္၍ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီ အႏုိင္ရလွ်င္ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္လာ လိမ့္ မည္ဟု ဆိုႏုိင္ဦးမည္ မဟုတ္ပါေခ်။ လက္ရွိဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအရ သူမကိုသမၼ တျဖစ္ မလာေစရန္ တားဆီးထား သည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္တစ္ခုရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ သူမကို ရည္ရြယ္ၿပီး သတ္မွတ္ထားေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ဟူ၍ပင္ဆိုႏုိင္သည္။ (ပုဒ္မ ၅၉၊ ပုဒ္မခဲြ - စ-ျဖစ္ပါသည္)ဤျပ႒ာန္း ခ်က္အရ ဇနီးခင္ပြန္းျဖစ္ေစ၊ သားသမီး ျဖစ္ေစ၊ ႏုိင္ငံျခားသားျဖစ္လွ်င္ အဆိုပါ ပုဂိဳလ္အေနႏွင့္ သမၼတ(သို႔မဟုတ္) ဒုတိယသမၼတျဖစ္ခြင့္ မရွိပါေခ်။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး မိုက္ကယ္အဲ ရစ္(၁၉၉၉ ခုႏွစ္က ကြယ္လြန္)ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး ၿဗိတိသွ်ပတ္စ္ပို႔ကိုင္ထားေသာ သားႏွစ္ေယာက္ ထြန္းကား ခဲ့သည္။
အင္န္အယ္လ္ဒီအေနႏွင့္မူ အဆုိပါ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒကို ဘယ္တုန္းကမွ လက္မခံခဲ့သလို ဤ ဥပေဒျပင္ဆင္ ႏုိင္ေရးအတြက္လည္း ေရြးေကာက္ပဲြမဲဆြယ္ကာလကတည္းက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္တုိင္ တပ္မေတာ္ဘက္ကမူမည္သို႔ေသာ ဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကိုမဆို ပယ္ခ်မည့္သေဘာရွိေနသည္။ သို႔တေစ ယခုေနာက္ ပိုင္းစိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္း လာသည္မွာ တပ္မေတာ္ကိုယ္တုိင္က စိတ္ေျပာင္းခ်င္ေျပာင္းလာႏုိင္သည့္ အေနအထားျဖစ္ပါသည္။
တပ္မေတာ္ကိုယ္ပြားတစ္ခုဟု ဆိုႏုိင္ေသာ ဦးေရႊမန္းဦးေဆာင္သည့္ ယူအက္စ္ဒီပီအေနႏွင့္မူ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အရွိန္ အဟုန္ႏွင့္ ေမာင္းႏွင္လာေတာ့မည့္ အင္န္အယ္လ္ဒီ ယႏၲရားႀကီးကို တားဆီးႏုိင္ေလာက္ မည့္ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္း မွာ လက္ရွိေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ကိုေျပာင္းၿပီး “အခ်ဳိးက်ကိုယ္စားျပဳစနစ္” (PR စနစ္)ႏွင့္ အစားထိုးဖို႔သာ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သေဘာေပါက္နားလည္လာၾကဟန္ရွိသည္။ ဤနည္းျဖင့္ သာလွ်င္ ယူအက္စ္ဒီပီမွာ လုံး၀ဖယ္ရွားခံရႏုိင္သည့္ အႏၲရာယ္မွ (အနိမ့္ဆုံးအားျဖင့္)ေရွာင္ရွားႏုိင္ စရာရွိပါလိမ့္မည္။ ထို႔ထက္ ပီအာရ္စနစ္၏ေအာက္တြင္ လူနည္းစုပါတီမ်ားအတြက္လည္း ပိုအခြင့္သာႏုိင္ စရာရွိသည္။
လက္ရွိဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒက မည္သို႔ေသာေရြးေကာက္ပဲြ စနစ္က်င့္သုံးရမည္ဆုိသည္ကို တိတိပပ သတ္မွတ္ထား သည္ေတာ့ မရွိပါ။ တစ္ခုပဲ ရွိသည္။ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ကို မဲဆႏၵနယ္တစ္ခု၊ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းရမည္ ဟုဆိုထားရာ ပီအာရ္စနစ္ကို က်င့္သုံးေတာ့မည္ဆုိလွ်င္ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒကို တစ္စုံတစ္ရာျပင္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ မတ္လက ပါလီမန္တြင္ ယူအက္စ္ဒီပီက အေျခခံဥပေဒကို ျပန္လည္စိစစ္ရန္လႊတ္ေတာ္ ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ ဖဲြ႕စည္းဖုိ႔ အဆုိျပဳခဲ့ပါ သည္။ ဘာေၾကာင့္ဤသို႔ စိစစ္ဖို႔လိုသည္ဆိုသည္ကုိမူ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားျခင္း မရိွခဲ့ပါ။ ယူအက္စ္ဒီပီ အေနႏွင့္ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒကို ျပင္လိုလွ်င္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေနရာအမ်ားစုရထားေသာလက္ရွိ အခ်ိန္သာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္သည္ကိုမူ လူတုိင္းရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိႏုိင္ပါသည္။
လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ားျဖစ္ေသာ ကရင္၊ ခ်င္းႏွင့္ ရွမ္းပါတီမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ အျခား ပါတီငယ္မ်ားကလည္း ပီအာရ္စနစ္ကို ေထာက္ခံမည့္ပုံရွိသည္။ လူမ်ဳိးစုပါတီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအေနႏွင့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ယူအက္စ္ဒီပီ အျပတ္ႏုိင္ခဲ့သလို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ လည္း အင္န္အယ္လ္ဒီ အျပတ္ႏုိင္သြားႏုိင္မည္ကုိ စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္ေနၾကဟန္ ရွိသည္။ သူတုိ႔အျမင္တြင္ အဆိုပါ ပါတီႀကီးႏွစ္ခုလုံးမွာ ဗမာ လူမ်ဳိးစုအက်ဳိးစီးပြားကုိသာ ကုိယ္စားျပဳၾကသည္ျဖစ္ရာ အျပည့္အ၀မ ယံုၾကည္ႏုိင္ ၾကပါေခ်။ လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ားစုေပါင္းၿပီး ဖက္ဒရယ္ပါတီ ကို ပါတီသစ္ တစ္ရပ္ဖဲြ႕စည္းဖို႔ ညႇိႏႈိင္းေျပာဆိုေနၾကသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ဤသို႔ေသာ တပ္ေပါင္းစု မ်ဳိးျဖင့္သာ အင္န္အယ္လ္ဒီႏွင့္ ယူအက္စ္ဒီပီတို႔ကို စိန္ေခၚႏုိင္မည္ျဖစ္သလို ပီအာရ္စနစ္ေအာက္တြင္ ပို၍ ေအာင္ျမင္မႈရလိမ့္မည္ ဟု ယူဆထားၾကဟန္ ရွိပါသည္။
ေျပာရလွ်င္ အေျခအေနမွာ ဘာတစ္ခုမွ ကံေသကံမမဆိုသာသည့္ စြန္႔စားမႈႏွင့္ အရင္းတည္ၾကရမည့္ အေနအထားဟု ဆုိၾကရမည့္ သေဘာရွိသည္။ အကယ္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ေရးအ တြက္တားဆီးပိတ္ပင္ထားေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ကိုသာ ဖယ္ရွား ေပးလွ်င္ အင္န္အယ္လ္ဒီဘက္မွ လည္း အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ပီအာရ္စနစ္ကို လက္ခံေကာင္း လက္ခံပါလိမ့္မည္။ ေနျပည္ေတာ္တြင္ “လိမၼာပါးနပ္ေသာ ႏုိင္ငံေရး အေပးအယူ”တစ္ခု ရွိလာေလမည္လား မွန္းဆရပါသည္။
ေရးသားသူ- ေက်ာ္၀င္း
7Day News Journal
ယခုစာစုမွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေမလ၂၅ရက္ ထုတ္ The Economist မဂၢဇင္း၏ Special Report မွ ေဆာ င္းပါးတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာသိ မဂၢဇင္းႀကီး တစ္ေစာင္၏ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အနာဂတ္ႏွင့္ ပတ္ သက္ေသာ သေဘာထားအျမင္ျဖစ္၍ ဦးေႏွာက္မုန္ တုိင္းဆင္ႏုိင္ရန္ မူလအာေဘာ္မပ်က္၊ ဘာသာျပန္
ဆုိ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။ လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ ငံေရးေ နျပည္ေတာ္တြင္ အသစ္ထြက္ေပၚလာေသာ ပါလီ မန္မ်ားမွာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ေ သာ ျပဳျပ င္ ေျပာင္းလဲမႈ မ်ားအေနႏွင့္ ယခင္အစိုးရ အကန္႔ အသတ္ႏွင့္သာရွိေသာ ရည္မွန္း ခ်က္ျဖစ္သည့္ “စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမို ကေရစီ”ဆိုသည္ထက္ အဆမ်ားစြာ ပိုခရီးေရာက္ေန ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အခိုင္အမာေဖာ္ျပေနသည္သို႔ ရွိပါသည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ပထမဆုံး လႊတ္ေတာ္အ စည္းအေ၀း မ်ား စတင္စဥ္ကမူ အေျခအေနမွာ ယခုလို မဟုတ္ေသး။ အျငင္းပြားဖြယ္ ၂၀၁၀ ျပ ည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြမွ အႏုိင္ရလာၾကေသာာအမတ္မ်ား၊ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ တပ္မေတာ္အ စုအဖဲြ႕၀င္မ်ားႏွင့္ ပဲြထြက္လာခဲ့ေသာ လႊတ္ေတာ္မ်ားမွာ မူလရည္မွန္းထားသည့္အတုိင္း ရာဘာတံဆိပ္တုံး အင္စတီက်ဴးရွင္းထက္ ပိုလိမ့္ မည္ဟု ထင္မထားခဲ့ၾကပါ။ သို႔ႏွင့္တုိင္ တက္ႂကြထက္ သန္ေသာေအာက္ လႊတ္ေတာ္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ (ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒) သူရဦးေရႊမန္း ၏ ေခါင္းေဆာင္ မႈႏွင့္အတူ လႊတ္ေတာ္မ်ားမွာအံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ အသက္ ၀င္လာသည္။ သမၼတကိုပင္ မေၾကာက္ မရံြ႕စိန္ေခၚသည္မ်ား ရွိလာသည္။ (အမွန္စင္စစ္ ဦးေရႊမန္းကိုယ္တုိင္သည္ပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ယခင္တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္က နံပါတ္သုံးေခါင္း ေဆာင္ ျဖစ္ ခဲ့သည္။)
အျခားအတုိက္အခံပါတီမ်ား မွ လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားလုိပင္ လူနည္းစုလူမ်ဳိးစုပါတီမ်ား မွာ လည္း ေမွ်ာ္ လင့္သည္ထက္ ပိုလႈပ္ရွားခြင့္ရလာေသာ လႊတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရးကို သိမွတ္လက္ခံႀကိဳဆို ၾကသည္မ်ားရွိပါသည္။ “ရခုိင္အမ်ဳိးသားမ်ား ဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးပါတီ”(RNDP)မွ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ဦးဦးလွေစာက ယခုလိုေျပာသည္။ “ပါလီမန္ရဲ႕ ကနဦး ရက္ေတြတုန္းကေတာ့ ဖက္ဒရယ္စနစ္တို႔၊ ဓနခဲြေ၀ျဖန္ ႔ျဖဴးမႈတို႔လုိ ကိစၥမ်ဳိးေတြေျပာလို႔ မရခဲ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အခုေတာ့ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္းေဆြးေႏြးလို႔ရေနပါၿပီ။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ တိုးတက္မႈမို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စိတ္ခ်မ္း သာ ပါတယ္”
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြျဖင့္တက္လာေသာ အင္န္အယ္လ္ဒီပါတီမွ ၀ါရင့္လႊတ္ ေတာ္ကိုယ္ စားလွယ္ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္းထိန္ကလည္း “အခုဆိုရင္ ပါလီမန္ဟာ တကယ့္ကို အသက္၀င္လာၿပီဗ်”ဟု ဆုိသည္။ေျပာရလွ်င္ ပါတီ၀င္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားသည္ပင္ ပုံမွန္ဥပေဒျပဳေရးေဆြး ေႏြးပဲြမ်ားတြင္ တက္တက္ႂကြႂကြပါ၀င္လ်က္ရွိေနၾကသည္။ တပ္မေတာ္၏ သေဘာထားႏွင့္ သီးျခားကင္းလြတ္စြာ၎တုိ႔၏ အရည္အေသြး၊ အေတြးအျမင္မ်ားအလုိက္ ဥပေဒအဆိုျပဳခ်က္မ်ားကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဆြးေႏြး ဆုံးျဖတ္ေန ၾက သည္။ ျပည္သူလူထု၏ ေရြးခ်ယ္မႈသည္ကား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ပင္ ျဖစ္ေနဆဲပင္။ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ကား သံသယျဖစ္စရာ မရိွပါေခ်။
ယခုအခါ လာဘ္ျမင္ေသာ ႏုိင္ငံေရးပဲ့ကိုင္တစ္ဦးဟုဆိုၾကရမည့္ ဦးေရႊမန္းအေနႏွင့္ ၂၀၁၅ တြင္ သမၼတျဖစ္လာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိေကာင္း ရွိႏုိင္ပါသည္။ လာမည့္ အေထြေထြေရြးေကာက္ပဲြကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပဖုိ႔ရွိသည္။ ဦးေရႊမန္းမွာ သူ႔ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းစဥ္ေရွ႕ ဆက္ႏုိင္ေရးအတြက္ ပါလီမန္ကို “ယာဥ္” တစ္ခုအျဖစ္အသုံးျပဳေနသည့္ သေဘာရွိသည္။ ကိစၥေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားမွာဆိုလွ်င္ သမၼတအဖဲြ႕မွ တင္သြင္းလာေသာ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားကိုပင္ ဦးေရႊမန္း ဦးေဆာင္ေသာ ပါလီမန္က ျဖတ္ေတာက္ ျပင္ဆင္ သည္ မ်ားရွိသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိစနစ္အရ သမၼတကို ပါလီမန္အမတ္မ်ားက ေရြးခ်ယ္ၾကရပါသည္။
ယခုဆုိလွ်င္ ဦးေရႊမန္းမွာ လူသိမ်ား အထင္ရွားဆုံးပါလီမန္အမတ္ျဖစ္သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ခုိင္ခုိင္မာမာ မဟာမိတ္ဖဲြ႕ထားႏုိင္သည္။ ထိုမွ်မက သူ၏စိတ္အားထက္သန္မႈႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ အျမင္မ်ားကို လက္ခံ နားေထာင္ ႏုိင္စြမ္း၊ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြးႏုိင္စြမ္းမ်ားေၾကာင့္ အတိုက္အခံပါလီမန္ အမတ္မ်ား၏ ေလးစားမႈကိုပင္ ရေနသည္။ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ အတုိက္အခံပါတီမ်ားၾကား သေဘာကဲြလဲြ မႈမ်ားကို ေပါင္းကူးတံတားခင္းေပးႏုိင္ေလာက္သူျဖစ္ေန၍လည္း အေပး အယူ ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းမႈ မ်ားျဖင့္ ဦးေရႊမန္းကို သမၼတေလာင္းအျဖစ္ လ်ာထားလာႏုိင္စရာရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ သမၼတ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ လူထုဆႏၵကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈမ်ဳိး မလုပ္လွ်င္ က်န္အလားအလာမွာ ပို၍ပင္ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
လူထုေခါင္းေဆာင္မွႏုိင္ငံေတာ္သမၼတသို႔ လူထု၏ ေရြးခ်ယ္မႈသည္ကားအျငင္းပြားဖြယ္ရာမရွိေလာက္ေ အာင္ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သာ ျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္ သူမ၏ ပါတီအင္န္အယ္လ္ဒီတို႔မွာ ျမန္ မာ့ဒီမိုကေရစီအဖြင့္တြင္ အက်ဳိးအမ်ားဆုံးရေနသည္မွာ အထင္အရွားပင္ျဖစ္ သည္။ သူမႏွင့္သမၼတဦး သိန္းစိန္တုိ႔၏ ပုဂိၢဳလ္ေရးအဆင္ေျပမႈ၊ မၾကာေသးမီကမွ ပို၍သိသာထင္ရွားလာေသာ သူမႏွင့္ ဦးေရႊမန္း တို႔ၾကား ပုိမိုနီးစပ္လာမႈမ်ားမွာဒီမိုကေရစီျဖစ္စဥ္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေရြ႕ႏုိင္ေရးအတြက္ဆုံခ်က္ အက် ဆုံးျဖစ္ေနသည္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အကူအညီကို ရယူႏုိင္ရန္ ဦးသိန္း စိန္က အတုံ႔အလွည့္အေနျဖင့္ အင္န္အယ္လ္ဒီတရား၀င္ပါတီျဖစ္ေစေရးအတြက္ အဟန္႔အတားအေမွာင့္ ပေယာဂမ်ားကို ဖယ္ရွားေပးခဲ့သည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဧၿပီတြင္က်င္းပမည့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြကိုလည္း လြတ္ လပ္ၿပီး တရားမွ်တမႈရွိေစရမည္ဟု အာမခံခ်က္ေပး ခဲ့သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီမွာ အဆို ပါၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ပထမဆုံး လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာေရြးေကာက္ပဲြျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဆုိခဲ့ပါ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြအေျဖမွာ “ျမန္မာ့ ဒီမိုကေရစီ အိုက္ကြန္” အေနႏွင့္ ဆယ္စုအခ်ဳိ႕ၾကာ ၎အေပၚ သိကၡာခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားမႈမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရသည့္တုိင္ လူထုအေပၚ စဲြေဆာင္ႏုိင္စြမ္း အနည္း ငယ္မွ် ေလ်ာ့ပါးမသြားေၾကာင္း လွစ္ျပလုိက္ သည့္ သာဓကပင္ျဖစ္သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီက အမတ္ေနရာ ၄၄ ေနရာ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ရာ ၄၃ ေနရာ အႏုိင္ရခဲ့သည္။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ အျပတ္အသတ္ အႏုိင္ရခဲ့ သည္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ ယူ အက္စ္ဒီပီ အေနႏွင့္ကား မ႐ႈမလွပင္ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့သည္ဟု ဆိုရပါလိမ့္မည္။ လႊမ္းမိုးထားေသာ အစိုးရ ၀န္ထမ္း အမ်ားစုရွိရာ ေနျပည္ေတာ္မဲဆႏၵနယ္ေလးခုမွာပင္ အႏုိင္မရခဲ့ပါ။
အင္န္အယ္လ္ဒီကို ေထာက္ခံခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ မဲေပးခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။ အခိုင္ အမာက်က် ဆိုရလွ်င္မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မဲေပးၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ျပည္သူ လူထု၏ အျမင္တြင္ သူမမွာ မိသားစုဘ၀ႏွင့္ လြတ္လပ္မႈကို တုိင္းျပည္အတြက္ စေတးခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ ဤစြန္႔လႊတ္မႈအတြက္ လူထုက သူမကို အသည္းၾကားမွ မဲျပားမ်ားျဖင့္ ေထာက္ခံခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုထက္ သူမမွာ၊ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏုိင္ငံကို အုတ္ျမစ္ ခ်ေပးခဲ့သူ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ သမီး လည္း ျဖစ္ေလ ရာတပ္မေတာ္ထဲမွပင္သူမကိုလုိလားသူေတြ မနည္းမေနာ ရွိေနသည္။
ေျပာရလွ်င္ အာရွႏုိင္ငံေရးမွာ မင္းဆက္သေဘာႏွင့္လည္း ကင္းတတ္ေသးသည္မဟုတ္ရာ သူမ၏ မိဘမ်ဳိး႐ိုးကိုယ္တုိင္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၿပိဳင္ဘက္မ်ားထက္ ႏွာတစ္ဖ်ားမက အဆမ်ားစြာ ကြာေစသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဓာတ္ပုံဆိုလွ်င္ လူထုအခ်စ္ေတာ္ သူမဖခင္ႀကီး၏ စစ္၀တ္စုံအက်ဖိုး႐ိုးဖားရားႀကီး ၀တ္ထားေသာ ဓာတ္ပုံႏွင့္ ယွဥ္တဲြ ခ်ိတ္ဆဲြေလ့ရွိၾကသည္။ ဤဓာတ္ပုံ ကို ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္ လန္ဒန္သြားစဥ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က ႐ုိက္ကူးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အသက္(၂)ႏွစ္ အရြယ္ ကေလးငယ္မွ်သာ ရွိပါေသးသည္။ ထိုႏွစ္မွာပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ ႏုိင္ငံေရး ၿပိဳင္ဘက္မ်ား၏ လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္မႈ ခံခဲ့ရသည္။
မည္သို႔ပင္ရွိေစ ၂၀၁၂ ၾကား ျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီလုံး၀ဥႆံုေအာင္ပဲြဆင္ႏုိင္ခဲ့သည္မွာ ထူးျခား လွေသာ အလွည့္အေျပာင္းဟု ဆုိရပါလိမ့္မည္။အေၾကာင္းမူ ယခင္တပ္မေတာ္ အစုိးရလက္ ထက္တစ္ေလွ်ာက္လုံး ေလာက္ပင္အင္န္အယ္လ္ဒီမွာဘာတစ္ခုမွ လႈပ္ရွားလို႔မရေအာင္ အတားအဆီးခံခဲ့ရ သည္။ အင္န္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္ အားလုံးေလာက္မွာလည္း အက်ဥ္းေထာင္ထဲေရာက္ခဲ့ရသည္။ အခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားႏွင့္ ခ်ီၿပီးအက်ဥ္းစံ ျဖစ္ခဲ့ရ သည္။ အက်ဥ္းက်ခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္လုံး သီးျခား ခဲြၿပီးတုိက္ပိတ္ခံခဲ့ရသည္မ်ားပင္ရွိသည္။
သုိ႔ႏွင့္တုိင္ သူတို႔ထဲမွ အမ်ားစုမွာ တစ္ခါက ရန္သူေဟာင္းမ်ားအေပၚ ေျပာစမွတ္ျပဳေလာက္ေအာင္ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ခဲ့ ၾကပါ သည္။ ယခုအခါ ပါလီမန္အမတ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ယခင္ရန္ဘက္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ လက္တဲြအလုပ္လုပ္ေနၾကၿပီျဖစ္ေသာ ဦး၀င္းထိန္ဆိုလွ်င္ အႏွစ္ ၂၀ မွ်နံရံတံတုိင္းမ်ားၾကား တြင္ ေနခဲ့ရ သူျဖစ္သည္။“ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ပီပီ၊ ေဒါသေတြအာဃာတေတြကို ရင္ထဲမွာ မထားေတာ့ပါ။ လက္စားေခ်ဖုိ႔ အေတြးဆို၍လည္း စိတ္ထဲမွာမရွိပါ”ဟု သူကဆုိပါ သည္။ သူ႔စကား “ေဒါသဆိုတာ မီးလိုပဲေလ။ ေလာင္ၿမိဳက္တတ္တာေပါ့။ ပူေလာင္တာေပါ့”
စည္းကမ္းတက် ပါတီတစ္ရပ္ အၿမဲတမ္းျဖစ္ေစေရး အတြက္ ယခုအခါ အင္န္အယ္လ္ဒီမွာ ယ ခင္ေျမ ေအာက္အတုိက္ အခံလႈပ္ရွားမႈအျဖစ္မွ အစိုးရဖဲြ႕ႏုိင္ေလာက္သည့္ ပါတီတစ္ရပ္ျဖစ္ လာေစ ရန္ ေျပာင္းလဲ တည္ေဆာက္လ်က္ရွိေနသည္။ ၿပီး ခဲ့ေသာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြ အေတြ႕အႀကံဳအရဆို လွ်င္ လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ က်င့္သုံးေနေသာ “မဲအမ်ားဆုံး ရသူအႏုိင္ရ”ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ (First-post -the-post) အရ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီ ေအးေအးသက္သာ အႏုိင္ရဖို႔မ်ားပါလိမ့္ မည္။ လက္ရွိအာဏာရ ယူအက္စ္ဒီပီပါတီအေနႏွင့္မူ အမတ္တစ္ေနရာရဖို႔ပင္ ခက္ခဲေကာင္းခက္ခဲႏုိင္ သည္။
အင္န္အယ္လ္ဒီအေနႏွင့္ ၿပီးခဲ့ေသာ မတ္လက ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျပည္လုံးကၽြတ္ကြန္ဂရက္ႀကီးကို က်င္းပခဲ့ ပါသည္။ ပါတီ၏ အင္အားကို စနစ္တက်စုစည္းႏုိင္ရန္ႏွင့္ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား လွယ္ေလာင္းမ်ား ေရြးခ်ယ္ ရာတြင္ ထိေရာက္ထက္ျမက္ေသာ လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္လာေစရန္ ရည္ရြယ္က်င္း ပခဲ့ေသာ ကြန္ဂရက္ျဖစ္သည္။ သို႔တေစ အင္န္အယ္လ္ဒီကြန္ ဂရက္မွာ အျပည့္အ၀ ေအာင္ျမင္သည္ ဟူ၍ကား မဆိုႏုိင္ပါ။ ယခင္က မရွိခဲ့ဖူးေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အေပၚ ေ၀ဖန္မႈမ်ားပင္ ရွိ သေလာက္ရွိ လာသည္။ အထူးသျဖင့္ သူမ၏ေအာ္တိုကရက္စတုိင္ ေခါင္းေဆာင္မႈႏွင့္ေသြးသစ္မ်ား၊ အုိင္ဒီယာသစ္မ်ားကို လက္ခံဖုိ႔ စိတ္အားထက္သန္မႈမရွိစသျဖင့္ ေ၀ဖန္ၾကသည္။
ဤသုိ႔ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကသူမ်ားအနက္တစ္ေယာက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္နီးနီးကပ္ကပ္ အလုပ္လုပ္ ခဲ့ဖူးေသာေဒၚခင္ေလး ျဖစ္သည္။ ၎က ပါတီတြင္းအေျခ အေနကို ယခုလိုညည္းညည္း ညဴညဴေျပာျပ သည္။ “ေဒၚစုက တစ္ခုခုေျပာ လုိက္ရင္ အဲဒါေပၚလစီပဲ။ အုိင္ဒီယာသစ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ တကယ့္ အစစ္အမွန္ ဒီဘိတ္လုပ္ ႏုိင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းက မရွိ သေလာက္ ကို နည္းတယ္။ တစ္ခါတေလ ကၽြန္မ တို႔က ေဒၚစုကိုေ၀ဖန္မိရင္ ပါတီအေပၚသစၥာမရွိဘူး။ အေျပာခံရတယ္”
အင္န္အယ္လ္ဒီကို က်ယ္ျပန္႔ေသာ အေျခခံေပၚမွာ စုစည္းညီၫြတ္ေသာပါတီတစ္ရပ္ အျဖစ္ေျပာင္းလဲႏုိင္ဖို ႔လိုပါသည္။ သေဘာကဲြလဲြမႈမ်ား မျဖစ္ေစဘဲ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံျခားေရးႏွင့္ နယ္ပယ္တုိင္းတြင္ ခုိင္ မာေသာေပၚ လစီမ်ား ခ်မွတ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ဖို႔ လိုသည္။ ဤအရာမ်ားကို ေဆာင္ ရြက္ႏုိင္ရန္အခ်ိန္အ မ်ားႀကီး ရွိေတာ့သည္လည္း မဟုတ္။ ၂ ႏွစ္မွ်သာ က်န္ေတာ့သည္။ ဤလုပ္ငန္းတာ၀န္မ်ားသည္ပင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခါင္းေဆာင္မႈအတြက္ စမ္းသပ္မႈတစ္ခု ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။
အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ အေပးအယူ
အကယ္၍ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အင္န္အယ္လ္ဒီ အႏုိင္ရလွ်င္ပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္လာ လိမ့္ မည္ဟု ဆိုႏုိင္ဦးမည္ မဟုတ္ပါေခ်။ လက္ရွိဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအရ သူမကိုသမၼ တျဖစ္ မလာေစရန္ တားဆီးထား သည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္တစ္ခုရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ သူမကို ရည္ရြယ္ၿပီး သတ္မွတ္ထားေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ဟူ၍ပင္ဆိုႏုိင္သည္။ (ပုဒ္မ ၅၉၊ ပုဒ္မခဲြ - စ-ျဖစ္ပါသည္)ဤျပ႒ာန္း ခ်က္အရ ဇနီးခင္ပြန္းျဖစ္ေစ၊ သားသမီး ျဖစ္ေစ၊ ႏုိင္ငံျခားသားျဖစ္လွ်င္ အဆိုပါ ပုဂိဳလ္အေနႏွင့္ သမၼတ(သို႔မဟုတ္) ဒုတိယသမၼတျဖစ္ခြင့္ မရွိပါေခ်။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး မိုက္ကယ္အဲ ရစ္(၁၉၉၉ ခုႏွစ္က ကြယ္လြန္)ႏွင့္ လက္ထပ္ခဲ့ၿပီး ၿဗိတိသွ်ပတ္စ္ပို႔ကိုင္ထားေသာ သားႏွစ္ေယာက္ ထြန္းကား ခဲ့သည္။
အင္န္အယ္လ္ဒီအေနႏွင့္မူ အဆုိပါ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒကို ဘယ္တုန္းကမွ လက္မခံခဲ့သလို ဤ ဥပေဒျပင္ဆင္ ႏုိင္ေရးအတြက္လည္း ေရြးေကာက္ပဲြမဲဆြယ္ကာလကတည္းက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္တုိင္ တပ္မေတာ္ဘက္ကမူမည္သို႔ေသာ ဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကိုမဆို ပယ္ခ်မည့္သေဘာရွိေနသည္။ သို႔တေစ ယခုေနာက္ ပိုင္းစိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္း လာသည္မွာ တပ္မေတာ္ကိုယ္တုိင္က စိတ္ေျပာင္းခ်င္ေျပာင္းလာႏုိင္သည့္ အေနအထားျဖစ္ပါသည္။
တပ္မေတာ္ကိုယ္ပြားတစ္ခုဟု ဆိုႏုိင္ေသာ ဦးေရႊမန္းဦးေဆာင္သည့္ ယူအက္စ္ဒီပီအေနႏွင့္မူ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အရွိန္ အဟုန္ႏွင့္ ေမာင္းႏွင္လာေတာ့မည့္ အင္န္အယ္လ္ဒီ ယႏၲရားႀကီးကို တားဆီးႏုိင္ေလာက္ မည့္ တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္း မွာ လက္ရွိေရြးေကာက္ပဲြစနစ္ကိုေျပာင္းၿပီး “အခ်ဳိးက်ကိုယ္စားျပဳစနစ္” (PR စနစ္)ႏွင့္ အစားထိုးဖို႔သာ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သေဘာေပါက္နားလည္လာၾကဟန္ရွိသည္။ ဤနည္းျဖင့္ သာလွ်င္ ယူအက္စ္ဒီပီမွာ လုံး၀ဖယ္ရွားခံရႏုိင္သည့္ အႏၲရာယ္မွ (အနိမ့္ဆုံးအားျဖင့္)ေရွာင္ရွားႏုိင္ စရာရွိပါလိမ့္မည္။ ထို႔ထက္ ပီအာရ္စနစ္၏ေအာက္တြင္ လူနည္းစုပါတီမ်ားအတြက္လည္း ပိုအခြင့္သာႏုိင္ စရာရွိသည္။
လက္ရွိဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒက မည္သို႔ေသာေရြးေကာက္ပဲြ စနစ္က်င့္သုံးရမည္ဆုိသည္ကို တိတိပပ သတ္မွတ္ထား သည္ေတာ့ မရွိပါ။ တစ္ခုပဲ ရွိသည္။ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ကို မဲဆႏၵနယ္တစ္ခု၊ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းရမည္ ဟုဆိုထားရာ ပီအာရ္စနစ္ကို က်င့္သုံးေတာ့မည္ဆုိလွ်င္ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒကို တစ္စုံတစ္ရာျပင္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ မတ္လက ပါလီမန္တြင္ ယူအက္စ္ဒီပီက အေျခခံဥပေဒကို ျပန္လည္စိစစ္ရန္လႊတ္ေတာ္ ေကာ္မရွင္တစ္ရပ္ ဖဲြ႕စည္းဖုိ႔ အဆုိျပဳခဲ့ပါ သည္။ ဘာေၾကာင့္ဤသို႔ စိစစ္ဖို႔လိုသည္ဆိုသည္ကုိမူ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားျခင္း မရိွခဲ့ပါ။ ယူအက္စ္ဒီပီ အေနႏွင့္ လက္ရွိအေျခခံဥပေဒကို ျပင္လိုလွ်င္ လႊတ္ေတာ္တြင္ ေနရာအမ်ားစုရထားေသာလက္ရွိ အခ်ိန္သာ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္သည္ကိုမူ လူတုိင္းရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိႏုိင္ပါသည္။
လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ားျဖစ္ေသာ ကရင္၊ ခ်င္းႏွင့္ ရွမ္းပါတီမ်ားမွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ အျခား ပါတီငယ္မ်ားကလည္း ပီအာရ္စနစ္ကို ေထာက္ခံမည့္ပုံရွိသည္။ လူမ်ဳိးစုပါတီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအေနႏွင့္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ယူအက္စ္ဒီပီ အျပတ္ႏုိင္ခဲ့သလို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ လည္း အင္န္အယ္လ္ဒီ အျပတ္ႏုိင္သြားႏုိင္မည္ကုိ စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္ေနၾကဟန္ ရွိသည္။ သူတုိ႔အျမင္တြင္ အဆိုပါ ပါတီႀကီးႏွစ္ခုလုံးမွာ ဗမာ လူမ်ဳိးစုအက်ဳိးစီးပြားကုိသာ ကုိယ္စားျပဳၾကသည္ျဖစ္ရာ အျပည့္အ၀မ ယံုၾကည္ႏုိင္ ၾကပါေခ်။ လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ားစုေပါင္းၿပီး ဖက္ဒရယ္ပါတီ ကို ပါတီသစ္ တစ္ရပ္ဖဲြ႕စည္းဖို႔ ညႇိႏႈိင္းေျပာဆိုေနၾကသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ဤသို႔ေသာ တပ္ေပါင္းစု မ်ဳိးျဖင့္သာ အင္န္အယ္လ္ဒီႏွင့္ ယူအက္စ္ဒီပီတို႔ကို စိန္ေခၚႏုိင္မည္ျဖစ္သလို ပီအာရ္စနစ္ေအာက္တြင္ ပို၍ ေအာင္ျမင္မႈရလိမ့္မည္ ဟု ယူဆထားၾကဟန္ ရွိပါသည္။
ေျပာရလွ်င္ အေျခအေနမွာ ဘာတစ္ခုမွ ကံေသကံမမဆိုသာသည့္ စြန္႔စားမႈႏွင့္ အရင္းတည္ၾကရမည့္ အေနအထားဟု ဆုိၾကရမည့္ သေဘာရွိသည္။ အကယ္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ေရးအ တြက္တားဆီးပိတ္ပင္ထားေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ကိုသာ ဖယ္ရွား ေပးလွ်င္ အင္န္အယ္လ္ဒီဘက္မွ လည္း အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ပီအာရ္စနစ္ကို လက္ခံေကာင္း လက္ခံပါလိမ့္မည္။ ေနျပည္ေတာ္တြင္ “လိမၼာပါးနပ္ေသာ ႏုိင္ငံေရး အေပးအယူ”တစ္ခု ရွိလာေလမည္လား မွန္းဆရပါသည္။
ေရးသားသူ- ေက်ာ္၀င္း
7Day News Journal
1 comment:
က်ယ္က်ယ္ၿပန္႔ၿပန္႔ေတာ့မသိေပမဲ့
အေဖေၿပာဘူးတယ္ "-ေလာကမွာ
အယံုအၾကည္မဲ့ေစတဲ့အလုပ္ မလုပ္မိဘို႔"
ခု ဒီအဖြားၾကီးကိုယံုလို႔မရေတာ့ဘူး
ဒါအဓိကအေၾကာင္းရင္းပဲ။ဟိုတုန္းက
စိတ္ကူးနဲ႔သမၼတေနရာေပးဘူးတယ္။
မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ဟူး။
Post a Comment